Dotarcie na Antarktydę nawet dziś nie jest łatwe. Aby w pełni docenić jej piękno, warto wyruszyć tam drogą morską - tak jak pierwsi zdobywcy lodowego kontynentu – Amundsen, Scott czy Shackleton.

Eksplorując wąskie kanały, czy wpływając w zatoki strzeżone przez dryfujące bryły lodu zrozumiemy wyzwania z jakimi oni musieli się mierzyć.

Jesienią 2018 r. jako członek załogi S/Y Selma Expeditions, miałem przyjemność uczestniczyć w antarktycznym rejsie.

Jacht Selma od kilkudziesięciu lat nieprzerwanie eksploruje wody Antarktydy. Jednostka prowadzona przez kpt. Piotra Kuźniara, w 2015 r., ustanowiła rekord, docierając do Zatoki Wielorybów na Morzu Rossa. Wcześniej, żaden jacht żaglowy nie dotarł tak daleko na południe.

Na Antarktydę wyruszyliśmy z Ushuaia kanałem Beagle’a, przez Cieśninę Drake’a łącząca Atlantyk z Pacyfikiem.

Jej północną granicę wyznacza Przylądek Horn – rejon najsilniejszych wiatrów na ziemi, powstających m.in. w wyniku różnicy temperatury między powietrzem znad Antarktydy i cieplejszymi masami ze średnich szerokości południowych.

Płynąc na Antarktydę trzeba pokonać wzburzony ocean. Choroba morska towarzyszyła mi przez większość przeprawy przez cieśninę Drake’a.

Ale jak już tam dotarłem doznałem niezwykłego wrażenia, że obok ciekawskich pingwinów, czy wielorybów łypiących na nas z powierzchni wody, jestem kolejnym gatunkiem należącym do ogromnej rodziny matki natury.